Choroby weneryczne, czyli choroby przenoszone drogą płciową (STD), to grupa schorzeń wywoływanych przez bakterie, wirusy, pasożyty lub grzyby, które mogą dotykać zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Ich przebieg bywa zróżnicowany – od łagodnych objawów po poważne powikłania zagrażające zdrowiu, a nawet życiu.

Najczęstsze choroby weneryczne

Do najczęściej występujących chorób wenerycznych należą:

• chlamydioza,

• rzeżączka,

• kiła,

• rzęsistkowica,

• zakażenie wirusem HPV,

• opryszczka narządów płciowych (HSV),

• zakażenie HIV,

• wirusowe zapalenie wątroby typu B i C.

Objawy chorób wenerycznych

Objawy mogą być bardzo różnorodne i zależą od rodzaju infekcji. Najczęściej zgłaszane dolegliwości to:

• nietypowa wydzielina z pochwy lub cewki moczowej,

• świąd, pieczenie i ból w okolicach intymnych,

• ból podczas oddawania moczu,

• ból w podbrzuszu,

• krwawienia między miesiączkami lub po stosunku (u kobiet),

• ból i obrzęk jąder (u mężczyzn),

• zmiany skórne: owrzodzenia, pęcherzyki, brodawki, wysypka w okolicach narządów płciowych, odbytu lub jamy ustnej,

• powiększenie węzłów chłonnych w pachwinach.

Niektóre infekcje, szczególnie w początkowym stadium, mogą przebiegać bezobjawowo, co sprzyja nieświadomemu przenoszeniu zakażenia na partnerów seksualnych.

Diagnostyka chorób wenerycznych

Rozpoznanie choroby wenerycznej opiera się na:

• dokładnym wywiadzie lekarskim dotyczącym objawów i ryzykownych kontaktów seksualnych,

• badaniu fizykalnym,

• badaniach laboratoryjnych:

  • wymazy z pochwy, cewki moczowej, zmian skórnych,

  • badania krwi (testy serologiczne na kiłę, HIV, HBV, HCV),

  • badania cytologiczne (np. w kierunku HPV),

  • badania moczu lub nasienia w określonych przypadkach.

W przypadku podejrzenia choroby wenerycznej konieczna jest również diagnostyka partnera seksualnego, nawet jeśli nie ma on żadnych objawów, aby zapobiec nawrotom i dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji.

Leczenie chorób wenerycznych

Leczenie zależy od rodzaju zakażenia:

• Choroby bakteryjne (np. rzeżączka, chlamydioza, kiła) leczy się antybiotykami, które – przy odpowiednim stosowaniu – prowadzą do pełnego wyleczenia.

• Choroby wirusowe (np. HIV, HPV, opryszczka) wymagają leczenia przeciwwirusowego, które pozwala kontrolować objawy i poprawia jakość życia, ale nie zawsze prowadzi do całkowitego wyleczenia.

• Choroby pasożytnicze (np. rzęsistkowica) leczone są odpowiednimi lekami przeciwpasożytniczymi.

Ważne jest, by leczeniem objąć wszystkich partnerów seksualnych oraz przestrzegać zaleceń lekarskich i nie przerywać terapii przedwcześnie.

Profilaktyka

Podstawą profilaktyki chorób wenerycznych jest:

• stosowanie prezerwatyw podczas kontaktów seksualnych,

• regularne badania kontrolne, szczególnie przy częstych zmianach partnerów,

• szczepienia przeciwko HPV i WZW typu B,

• unikanie ryzykownych zachowań seksualnych.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów lub po ryzykownym kontakcie seksualnym należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza dermatologa-wenerologa. Wczesna diagnostyka i leczenie pozwalają uniknąć poważnych powikłań zdrowotnych.

Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się ze mną! Przyjmuję w Śremie, Środzie Wielkopolskiej, Poznaniu oraz Skórzewie. Możesz się ze mną skontaktować poprzez formularz kontaktowy lub stronę Znany Lekarz!